پارک علم و فناوری

طرح کسب‌وکار سندي مکتوب است که جزئيات کسب‌وکار پيشنهادي را مشخص ميکند. اين سند بايد ضمن تشريح موقعيت کنوني ، نيازها ، انتظارات و نتايج پيش بيني شده را شرح دهد و کليه جوانب آن را ارزيابي کند.

طرح هم براي صاحب آن و هم براي حمایت‌کنندگان مالي آن، به دلايل زير لازم است:

1. مهم آن است که مالک درباره هدف خود از کسب‌وکار و منابعي که براي آن نياز دارد به دقت فکر کند. اين موضوع در برآورد ميزان سرمايه مورد نياز، به وي کمک خواهد کرد.
2. بعيد به نظر می‌رسد که مالک کسب‌وکار، براي راه‌اندازی آن سرمايه کافي داشته باشد. حمایت‌کنندگان مالي-بانک‌ها يا سرمایه‌گذاران ريسکي-بايد متقاعد شوند که سرمایه‌گذاری در کسب‌وکار جديد، منطقي و درست است.
3. فرض بر اين است که اگر کسب‌وکار ايده خوبي نداشته باشد، هم براي صاحب آن و هم براي حمایت‌کنندگان مالي آن، بايد اين موضوع را در مرحله برنامه‌ریزی و قبل از هدر رفتن مقدار زيادي از زمان و هزينه، شناسايي کنند.

اجزاي يک طرح کسب‌وکار

1. اهداف کلي
2. مشخصات مجري طرح و همکاران
3. تعريف و توصيف کسب‌وکار
4. تحليل استراتژي بازار
5. تحليل مالي
6. خلاصه

طرح کسب‌وکار نشان‌دهنده چيست؟

آماده کردن يک طرح کسب‌وکار نتيجه نهايي روند طرح‌ریزی نيست، بلکه تحقق ِطرح، هدف نهايي است. با اين وجود نوشتن طرح يک مرحله مياني مهم است. طرح نشان می‌دهد که به منظور يک کسب‌وکار محرز، بررسی‌های دقيق در ايجاد کسب‌وکار انجام شده است و براي راه‌اندازی آن کارآفرين، وظیفه‌اش را انجام داده است.

هدف طرح

وجود يک طرح کسب‌وکار رسمي، صرف‌نظر از اندازه کسب‌وکار آن، به همان اندازه که براي راه‌اندازی مهم است براي يک کسب‌وکار برقرار ( محرز ) نيز مهم است.

اين طرح چهار عمل اصلي را به‌صورت زير انجام می‌دهد:

1. به مدير يا کارآفرين کمک می‌کند که جوانب و پيشرفت پروژه يا کسب‌وکارش را مشخص، متمرکز و بررسي کنند.
2. يک چهارچوب منطقي و حساب‌شده ايجاد می‌کند تا در آن يک حرفه بتواند توسعه يابد و تدابير مربوط به آن حرفه را در چند سال آينده دنبال می‌کند.
3. به عنوان ماخذ و مبنايي براي مذاکره با اشخاص ثالث مانند سهامداران، دفاتر نمايندگي، بانک‌ها، سرمایه‌گذاران و ... بکار مي رود.
4. معياري را براي سنجش وضعيت واقعي کسب‌وکار در برابر آنچه که بايد باشد، ارائه می‌دهد.

همان طور که دو شغل مثل هم وجود ندارد و بنابراين طرح‌های کسب‌وکار مانند هم نيز وجود ندارد. از آنجایی که ، برخي موضوعات در طرح به يک طيفي از کسب‌وکارها مرتبط هستند بنابراين، اين امر مهم است که مفاد و مندرجات طرح‌ها با امور فردي متناسب باشد. با اين حال، بيشتر طرح‌ها از يک ساختار آزموده شده و نظر عمومي بر روي ( در مورد ) آماده سازي طرحي که به طور وسيعي قابل اجراست تبعیت می‌کنند.

طرح کسب‌وکار می‌بایست نگرشي واقع‌بین از پيش بینی‌ها و مقاصد بلندمدت داشته باشد. اين ديد و نگرش چهارچوبي را به وجود می‌آورد که طرح بايد در آن فعاليت کند و نهايتاً يا موفق می‌شود يا شکست می‌خورد. براي مديران و يا کارآفريناني که به دنبال حمايت خارجي هستند ، آماده کردن يک طرح جامع، موفقيت را در افزايش بودجه‌ها يا تجهيز پشتيبان ضمانت نخواهد کرد. عدم وجود يک طرح منطقي، يقيناً شکست را حتمي خواهد کرد